Pięć godzin marszu doliną a potem znowu oczekiwanie na muły, rozpakowywanie mułów, rozbijanie obozu, gotowanie, a cały czas oczywiście torpedowani UV i ani grama cienia. Za to zaliczyliśmy kąpiel w “łazience” z widokiem na Aconcagua. 
Temperatury wody nie wierzyliśmy ale nie należała do ciepłych:) To był jedyny moment kiedy słońce nam nie przeszkadzało. A, jeszcze jedno, były guanako
– całe stado, chociaż “A Marcin powiedział” , że w tej dolinie ich nie ma.
Casa de Piedra 3200mnpm
P.S.
A Marcin to nasz Lider.
Jutro baza.
Żegnają nas psy z Penitentes
Dzisiaj 600m przewyższają od wejścia do doliny Vacas do pierwszego biwaku na Pampa de Lenas. Tym razem wędrujemy pod Aconcagua inną doliną, mniej uczęszczają ale bardziej zieloną. Guanaco ani widu ani słychu, za to słychu mułu, które przepracowują się żeby lenie, jak my mogły iść na lekko i wieczerzać przy Tagliatelle con ciecierzyca&tuna. 
Tak to jest w Pampa de Lenias i Obżartuchas-Smakoszas.
Rozgrzane życie
na rozruszanie i pierwsza próbka andyjskiego wiatru. Pamiętamy jeszcze jak siedzieliśmy tu cztery lata temu i mówiliśmy sobie:”nigdy więcej”, ale widocznie Alzheimer ukradł nam niektóre złe wspomnienia. Wbrew tytułowi nie było tańców, jedynie przepaki i oczekiwanie na muły.
Przekroczyliśmy w poprzek Andy i po raz drugi tego dnia mogliśmy oglądać nasz cel, pierwszy raz z okna samolotu.
Oczywiście na granicy trzepanie bagażu i poszukiwanie kontrabandy spożywczej czyli jakiegokolwiek śladu produktów roślinnych lub mięsnych. Kasię bardzo polubił piesek policyjny i zapewnił jej rewizję osobistą.
) do naszego mieszkania typu ” gorąco i karaluchy”. Oczywiście nie mogliśmy sobie odmówić pierwszego beef de chorizo, smak powrócił! Mniam!
Znowu w drodze. Próbujemy po raz drugi wejść do tej samej wody. Czy to możliwe? Czy emocje i wrażenia będą porównywalne? Same pytajniki… Na razie wiemy tylko, że jedziemy nach Berlin, a tam strajk na Tegel🙊
lukaszrakblog 